نقاشی ساختمان با رنگ پلاستیک

یکی از پرمصرف ترین رنگ های ساختمانی, گروه رنگ های پلاستیک (امولسیون) میباشد.ماده اصلی این رنگ لاتکس میباشد ودر دو نوع تمام پلاستیک ونیم پلاستیک عرضه میشود.

نوع تمام پلاستیک به ادعای کارخانجات رنگ سازی قابل شستشو میباشد ولی تجربه نشان داده که این ادعا صرفا تبلیغاتیست وکلا رنگ های حلال آب قابللیت شستشو 100% را ندارند وکارفرمایانی که مایل به شستشوی منزل خود هستند تنها به رنگ های روغنی میتوانند اطمینان کنند. پرمصرف ترین رنگ در این گروه رنگ نیم پلاستیک است اگر رنگ نیم پلاستیک استاندارد باشد در مقابل آب نیز مقاوم است. (قابل شستشو نیستند) علت استقبال از این رنگ هزینه پائین تر, سرعت اجرای بالاتر, نداشتن بو , شیک بودن و.... است که باعث استقبال عمومی از این رنگ شده است.

دیده شده که حتی در ساختمان های گرانقیمت هم به لحاظ شیک بودن رنگ پلاستیک (نیم پلاستیک) مصرف میشود و کارفرما بعد از 2 یا 3 سال با صرف زمان و هزینه کمتر نسبت به رنگ روغنی دیوارهای ساختمان خود را تغییر رنگ میدهند و روحی تازه به فضای زندگی خود میدهند.

رنگ پلاستیک (طبق عرفی که معمول شده نقاشان وکارفرمایان رنگ نیم پلاستیک را رنگ پلاستیک مینامند و کارفرمائی که قصد سفارش رنگ پلاستیک داشته باشد سفارش رنگ پلاستیک قابل شستشو میدهد) هم مانند رنگ روغنی سازگاری بالائی نسبت به اجرا بوسیله غلطک دارد.

رنگ پلاستیکی که بوسیله قلم اجرا شود دارای رش قلم میشود که سلیقه اکثر کارفرمایان رش قلم را نمیپسندد و رنگ پلاستیکی که بوسیله غلطک یا اسپری گان اجرا شود حالت مخملی زیبا دارد که مورد پسند هر نوع سلیقه ای است.

رنگ پلاستیک برای اجرا بر روی گچ نو

نیاز به بتونه کشی کامل سطح (ماستیک) ندارد و در صورتی که سطح کار ناصاف و دارای تعمیرات زیاد باشد و یا در صورت درخواست کارفرما (به هر دلیل) باید سطح کار روغن الیف درجه 1 (سطح کاری که گچ است) اجرا شود. سپس باید بتونه کشی کامل (ماستیک) اجرا شود و هزینه روغن زدن و بتونه کشی جداگانه محاسبه شود.

رنگ پلاستیک فاقد بو میباشد و سرعت خشک شدن بالائی دارد.

کلا در منازل ایرانیان رنگ پلاستیک برای سقف ها استفاده میشود که علاوه بر کاهش هزینه به واسطه عبور راحت گرما ورطوبت هوا از رنگ پلاستیک این نوع رنگ برای سقف مناسبتر از رنگ روغنی میباشد.

در سالهای گذشته که رنگ پلاستیک استاندارد عرف نبود کارفرمایان سفارش رنگ کردن منزل بوسیله گل سفید میدادند که عبارت بود از تکه های گلی سفید رنگ که باید خرد میشد وچندروز در آب خیس میخورد و بعد از حل شدن (به سختی حل میشد) و گذشتن رنگ از صافی با لعاب (سریش حل شده در آب) مخلوط میشد و باز هم از صافی عبور میکرد و  بعد بوسیله قلم و یا پمپ های سمپاشی بر روی سقف و دیوار اجرا میشد.

استفاده از گل سفید تا حدود زیادی منسوخ شده است. وقت وانرژی که صرف آماده کردن گل میشود, کیفیت پائین و قیمت بالای گل سفید استفاده از این پوشش را منسوخ کرده البته بعضی از کارفرمایان قدیمی هنوز هم سفارش گل زدن برای ساخت های قدیمی را دارند.